به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

نقش پنهان کهکشهان راه شیری در اساطیر مصر باستان

تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۰۴۰۰۵

Theuse

مصریان باستان به داشتن اعتقادات مذهبی و دانش نجومی در مورد خورشید، ماه و سیارات معروف بودند، اما تا کنون مشخص نبود که کهکشان راه شیری چه نقشی در اعتقادات و فرهنگ مصر باستان داشته است.

یک مطالعه جدید توسط یک اخترفیزیکدان در دانشگاه پورتسموث، رابطه بین کهکشان راه شیری و الهه مصری Nut را روشن می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

"Nut" الهه آسمان است که اغلب به عنوان یک زن پرستاره به تصویر کشیده می‌شود. این اسطوره از زمین در برابر سیل محافظت و نقش اصلی را در چرخه خورشیدی ایفا می‌کند، به گونه‌ای که خورشید را هنگام غروب می‌بلعد و دوباره آن را در طلوع خورشید در سپیده دم به دنیا می‌آورد.

این مطالعه بر متون و شبیه سازی‌های مصر باستان تکیه دارد تا استدلال کند که کهکشان راه شیری ممکن است توصیفی آسمانی از الهه Nut به عنوان آسمان باشد.

این مطالعه استدلال می‌کند که الهه آسمان، Nut، بر اساس متون مصر باستان و شبیه سازی آسمان، تجسم کهکشان راه شیری است.

مطمئناً تصویر Nut بر اساس متون مصر باستان و شبیه سازی از آسمان به عنوان یک زن تعظیم کننده یادآور کهکشان راه شیری است که بر فراز آسمان در حال حرکت است. این مطالعه نشان می‌دهد که در زمستان، کهکشان راه شیری بر روی بازو‌های دراز شده Nut به تصویر کشیده می‌شد، در حالی که در تابستان، کهکشان روی ستون فقرات آن کشیده می‌شد.

دانشیار اخترفیزیک دکتر اور گرائر که این مطالعه را انجام داده است، گفت: وقتی داشتم کتابی در مورد کهکشان‌ها می‌نوشتم و در مورد اسطوره‌های راه شیری تحقیق می‌کردم، با الهه Nut روبه رو شدم. دخترانم را به موزه بردم. آنها مجذوب این تصویر از زنی با کمان شدند و مدام از او می‌خواستند داستان‌هایی درباره او بشنوند. این اتفاق، جرقه‌ای بود تا من علاقه‌مند شدم و تصمیم گرفتم نجوم و مصر شناسی را برای انجام یک تحلیل دوگانه نجومی و چند فرهنگی از الهه آسمان ترکیب کنم و اینکه آیا واقعاً می‌توان آن را به کهکشان راه شیری مرتبط کرد یا خیر.

دکتر گرائر از طیف وسیعی از منابع باستانی، از جمله متون اهرام و متون تابوت، استفاده کرد و آنها را در کنار هم با شبیه سازی‌های پیچیده از آسمان شب مصر مقایسه کرد.

او شواهد قانع‌کننده‌ای پیدا کرده که راه شیری حضور الهی Nut را برجسته کرده است. علاوه بر این، دکتر گرائر باور‌های مصری را با باور‌های فرهنگ‌های دیگر پیوند داد و شباهت‌هایی را در نحوه تفسیر جوامع مختلف از کهکشان راه شیری تبیین کرد.

وی گفت: مطالعه من نشان می‌دهد که نقش Nut در انتقال متوفی به زندگی پس از مرگ و ارتباط آن با مهاجرت سالانه پرندگان با درک فرهنگ‌های دیگر از کهکشان راه شیری مطابقت دارد؛ که مثال آن یک مسیر ارواح بین مردمان مختلف در آمریکای شمالی و مرکزی یا به یک مسیر پرندگان در فنلاند و کشور‌های بالتیک است.

وی ادامه داد: تحقیق من نشان می‌دهد که چگونه ترکیب رشته‌ها می‌تواند بینش‌های جدیدی را در مورد باور‌های باستانی ارائه دهد، و روشن می‌کند که چگونه نجوم بشریت را در بین فرهنگ ها، جغرافیا و زمان به هم متصل می‌کند. این مقاله شروعی هیجان انگیز برای یک پروژه بزرگتر برای فهرست نویسی و مطالعه بین فرهنگی اسطوره‌های کهکشان راه شیری است.

این مطالعه در مجله Astronomical History and Heritage منتشر شده است.

منبع: phys.org

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: اساطیر مصر الهه منظومه شمسی کهکشان راه شیری کهکشان راه شیری مصر باستان شبیه سازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۰۴۰۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف «گذرگاه مردگان»

باستان‌شناسان با استفاده از لیزر «لیدار» مجموعه‌ای از بقایای نادر دوران نوسنگی را کشف کردند که در زمین زراعی واقع در ایرلند پنهان شده بود. برخی باستان‌شناسان احتمال می‌دهند این سازه‌ها به مردگان اختصاص داشته و مسیری برای عزاداری دسته‌جمعی و یا انتقال مردگان به بهشت ‌بوده باشد.

به گزارش ایسنا، بررسی با لیزر «لیدار» صدها بنای سازه‌ای ماقبل تاریخ را که قبلاً کشف نشده بودند، از جمله پنج مورد نادر را که در بخش‌هایی از زمین‌های کشاورزی در حومه ایرلند واقع شده‌اند، آشکار کرد.

«لایوساینس» درباره این کشف تازه نوشته است: باستان‌شناسان با استفاده از لیزر «لیدار» که در آن یک هواپیما از بالای سر پرواز می‌کند و یک دستگاه، ارتعاش‌های لیزری را به زمین پرتاب می‌کند، سازه‌هایی را در «ویکلو» واقع در شرق ایرلند کشف کرده‌اند. این ارتعاش‌ها به اشیاء‌ برخورد می‌کند و سپس بازمی‌گردد و از این طریق به محققان کمک می‌کند که به نقشه توپوگرافی منطقه دست پیدا کنند.

منطقه‌ای که توسط محققان مورد بررسی قرار گرفته است، در طول دوران نوسنگی پیشین (که از حوالی ۳۷۰۰ پیش از میلاد آغاز می‌شود) عصر برنز میانه و متأخر (۱۴۰۰ تا ۸۰۰ پیش از میلاد) مورد استفاده مردم قرار می‌گرفت.

البته، بر اساس گزارشی که بیست و پنجم آوریل ۲۰۲۴ در ژورنال «آنتیکیتی» منتشر شده است، شواهدی از حضور انسان در فاصله ۲۰۰۰ ساله بین این دو دوره تاریخی که با نام دوره «نوسنگی میانه» شناخته می‌شود، تا پیش از این اکتشاف، به ندرت مشاهده شده بود.

 به رغم سال‌ها فعالیت کشاورزی که به بخشی از این بقایای باستانی آسیب رسانده است، بررسی‌های «لیدار»، مدل‌های سه‌بعدی از این محوطه پر از سازه، از جمله چندین سازه تاریخی کمیاب را که در حقیقت محوطه‌های طولانی، باریک، خاکی و در عین‌حال بزرگ هستند و برای اهداف آیینی مورد استفاده قرار می‌گرفتند و با نام «کورسوس» (گونه‌ای سازه یادمانی در دوران نوسنگی) شناخته می‌شوند، آشکار کرد.

«جیمز اودریسکول» (James O'Driscoll)، باستان‌شناسی در دانشگاه «آبردین» در اسکاتلند در گفت‌وگو با «لایو ساینس» توضیح داد: «من کاوش در این محوطه را حدود ۱۰ سال پیش به عنوان بخشی از مطالعات دوره دکتری آغاز کردم و ایده اولیه این بود که این محوطه، محل بزرگ‌ترین قلعه‌تپه عصر برنز در ایرلند است. پس از تحقیقات مختلف، ما کم کم به این نتیجه رسیدیم که علاوه‌بر بقایای عصر برنز، تعداد زیادی بقایای نوسنگی نیز در آن وجود دارد. در حوالی سال ۲۰۱۴، فردی به طور اتفاقی یکی از این سازه‌های یادبود «کورسوس» را کشف کرد و به دنبال آن، تحقیقات به کمک «لیدار» ‌ انجام شد.»‌

این باستان‌شناس گفت: «تحقیقات با لیزر لیدار به کشف چهار مورد دیگر از «کورسوس»ها منجر شد. به همین دلیل است که این یک کشف بسیار مهم به شمار می‌آید؛ چرا که ما انتظار آن را نداشیم، به این دلیل که سازه‌های یادبود «کورسوس» به صورت گروهی در ایرلند وجود ندارد. شاید حدود ۱۰ مورد در بریتانیا وجود داشته باشد، اما در ایرلند فقط حدود ۲۰ مورد، آن‌ هم به صورت انفرادی شناسایی شده بود.»

با اینکه طول بیشتر این پنج سازه به  ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر می‌رسد، اما بزرگترین آن‌ها ۴۰۰ متر طول دارد.

همچنین با در نظر گرفتن این نکته که مردم، این سازه‌ها را در دوره پیش از اختراع بولدوزر خلق کرده‌اند، ساخت چنین سازه‌های یادبودی بسیار قابل توجه است.

به گفته «اودریسکول»، با توجه به اینکه این سازه‌ها در دوران نوسنگی ساخته شده‌اند، در آن زمان هیچ ابزار فلزی وجود نداشت و مردم مجبور بودند از ابزارهای چوبی استفاده کنند.

 باستان‌شناسان معتقدند این سازه‌ها ممکن است برای اهداف مختلفی از جمله موارد مربوط به  ارتباط با «رویدادهای بزرگ خورشیدی»، کشاورزی و «گذرگاه‌هایی برای مردگان» ساخته شده باشند. برای مثال، چهار مورد از این سازه‌های باستانی به سمت «طلوع خورشید در انقلاب تابستانی» ساخته شده‌اند.

«اودریسکول» با اشاره به اینکه این بناهای تاریخی احتمالاً به مردگان اختصاص داده شده بودند، ‌ بیان کرد: «با اینکه ما دقیقا از آیین‌هایی که در آنجا برگزار شده است اطلاعی نداریم، اما شواهد نشان می‌دهد این سازه‌ها ممکن است به عنوان مسیرهای دسته‌جمعی برای عزاداری یا مسیری برای انتقال مردگان به بهشت ‌مورد استفاده قرار گرفته باشند.»‌

این کارشناس افزود: «این بناهای تاریخی به ما کمک می‌کنند تا شیوه زندگی این مردمان نوسنگی را که نسل اول کشاورزان بودند، درک کنیم.»

انتهای پیام